Het ontwerp van luchtruim biedt nieuwe perspectieven in de beleving van het plein. Het is een ingreep waardoor het gebruik van het plein een impuls krijgt, geactiveerd wordt. Geen statisch monumentaal beeldend kunstwerk maar een ontwerp wat uitgaat van interactie. Interactie die met de beleving van het plantsoen te maken heeft. Door de architectonische sculpturale taal functioneren de torens in het voorstel als tekens die een relatie aangaan met elkaar en communiceren in de omgeving. Luchtruim bestaat uit vier wenteltrappen die naar verhoogde platforms leiden. Op deze manier wordt er een nieuwe stedelijke ruimte bij het plantsoen betrokken, die in de lucht.
De lucht is een niet begrensde ruimte, een ruimte zonder hiërarchie, een ruimte van iedereen.
De luchtruimte is in zekere zin een utopisch model voor hoe een stedelijk leefklimaat zou moeten zijn. Open en transparant, een ruimte zonder hokjes, een tolerante ruimte.
